Coronado (Carolina), eene uitstekende Spaansche dichteres, werd geboren in 1823 te Almendralejo in de provincie Badajoz en gaf op 15-jarigen leeftijd de ode „A la Palma” in het licht, die door eene letterkundige vereeniging te Madrid met bijval ontvangen werd. Toen zij zich in 1848 in de hoofdstad vestigde, werd zij weldra algemeen gezocht in de aanzienlijke en wetenschappelijke kringen. Zij trad in het huwelijk met Justus Horatius Perry, secretaris van het Amerikaansch gezantschap aldaar.
Reeds in 1843 had zij een bundel „Poesias” uitgegeven, waarna zij eenige tooneelstukken vervaardigde, zooals het blijspel „El cuadro de la esperanza”, het historisch drama „Alfonso IV de Aragon”, alsmede eene reeks van romans en novellen, zooals: „Paquita”, — „La luz del Taja”, — en „Adoracion”, — voorts „Jarilla”, — „Sigea”, —en eene reisbeschrijving van de Taag naar de Rijn. Hare gedichten onderscheiden zich door een diep gevoel en door eene ongemeene welluidendheid.
