Contreras (Juan Senen da), een Spaansch generaal, werd geboren te Madrid in 1760. Reeds in 1787 belastte koning Karel III hem met de taak, om het krijgswezen buiten’slands in oogenschouw te nemen, zoodat hij eene reis volbragt door Engeland, Frankrijk, Pruissen, Oostenrijk en Rusland. In 1788 woonde hij een veldtogt tegen de Turken en de verovering van Chotim bij. Na zijn terugkeer gaf hij zijn „Dagboek’’ uit en maakte aanstalten tot verbetering van de Spaansche legermagt, toen de oorlog met Frankrijk uitbarstte.
Hij werd adjudant van generaal Urutia, klom spoedig op, bragt onderscheidene Spaansche gewesten in opstand tegen den vijand, wierp Junot terug, hield met een klein aantal manschappen bij Montrion de Fransche hoofdmagt staande en streed bij Talavéra in den linkervleugel van Wellington. Weldra voerde hij als generaal en chef het opperbevel over een arméecorps tot dekking des lands tusschen de Taag en de Guadiana. Nadat hij Badajoz ontzet en in onderscheidene gevechten de overwinning behaald had, werd hij kapitein-generaal van Galicië, herstelde er de orde en nam er de verdediging op zich van het niet zeer sterke Tarragona. Deze vesting bezweek, en Contreras werd krijgsgevangen. Na vruchtelooze pogingen, om hem naar de zijde van Napoleon I over te halen, bragt men hem naar het kasteel Bouillon, vanwaar hij in October 1812 ontsnapte, en hij bereikte Londen, waar hij eene „Memorie” over de belegering van Tarragona in het licht deed verschijnen. Met Ferdinand VII keerde hij naar Spanje terug, wijdde zijne overige levensjaren aan de beoefening der wetenschap, en overleed in 1826.
