Châtillon-sur-Seine een Fransch stadje met omstreeks 5000 inwoners in het departement Côte d’Or, is bekend wegens het Congrès, dat er van 5 Februarij tot 19 Maart 1814 gehouden werd door de Verbondene Mogendheden, om met Napoleon over den vrede en de grenzen van Frankrijk te onderhandelen.
Voor Engeland was er Castlereagh, voor Oostenrijk Stadion, voor Pruissen von Humboldt en voor Rusland Rasoemowski, — en voor Napoleon bevond zich er Caulaincourt met onbepaalde volmagt. Men wilde aan Frankrijk zijne oude grenzen toekennen, en waarschijnlijk ware de vrede tot stand gekomen, indien Napoleon, overmoedig geworden door den aanvankelijken voorspoed zijner wapenen, de volmagt niet had ingetrokken. Weldra ontving hij uit Châtillon een voorstel tot het sluiten van den voorloopigen vrede, doch daar het de bepaling inhield, dat Parjjs door de Geallieerden bezet zou blijven totdat de definitieve vrede tot stand kwam, werd het door Napoleon met verontwaardiging verworpen. Hij riep uit: „Ik ben digter bij Weenen dan de vijand bij Parijs”, en zocht onderhandelingen aan te knoopen met Oostenrijk, die echter mislukten, omdat baron Langenau toevallig onderweg werd opgehouden en eerst zijne bestemming bereikte, toen Oostenrijk juist op het punt was, om met de Geallieerden het Verdrag van Chaumont (zie onder dezen naam) te sluiten. Caulaincourt zocht tjjd te winnen door de onderhandelingen te rekken, doch hem werd een termijn gesteld, waarop Napoleon het vredesvoorstel aannemen of een ander indienen moest. Hij deed dit laatste op den 15den Maart en was daarin bereid afstand te doen van de Nederlanden met uitzondering van België met de Schelde en van Nijmegen, terwijl hjj Italië met Venetië als koningrijk voor Eugène Seauharnais en diens afstammelingen, den linker Rijnoever voor Frankrijk en schadeloosstelling voor een aantal bloedverwanten wegens verloren troonen enz. verlangde. Het spreekt van zelf, dat zulke eischen niet als ernst werden beschouwd, weshalve de onderhandelingen te Châtillon op den 15den Maart na de 8ste conferentie werden afgebroken.
In den Duitsch-Franschen oorlog was deze stad bezet door een bataljon van de landweer en 2 escadrons huzaren, tot het 14dearmeecorps onder generaal Werder behoorend. Zij werden er den 19den November 1870 overvallen door het corps van Garibaldi onder aanvoering van diens zoon Riciotti, zoodat zjj met zware verliezen op Château-Villain moesten terugtrekken.
