Cazotte (Jacques), een geestig Fransch schrijver, die zich onderscheidt door een tuchtigen, bevalligen stijl, werd geboren te Dijon in 1720. Hij ontving aldaar zijne opleiding aan de Jezuïeten-school en vertrok in 1747 als controleur van maritieme zaken naar het eiland Martinique, doch keerde weldra terug naar Parijs.
Hier dichtte hij voor de voedster van den hertog van Bourgondië de wiegeliederen „Tout au beau milieu des Ardennes” en „Commère, il faut chauffer le lit”, die hem zoo grooten roem bezorgden, dat hij weldra zijn ridderroman „Olivier" in het licht deed verschijnen (1763).
In 1759 beveiligde hij Martinique tegen de aanslagen van Engeland en begaf hij zich daarna naar zijn vaderland, waar hij zijn ontslag nam en den titel ontving van commissaris-generaal voor maritieme zaken. Zijn „Diable amoureux (1772)’’ vond grooten bijval; voorts gaf hij 4 deelen Arabische nachtvertellingen uit, alsmede „La Brunette anglaise” (een verhaal in verzen), — „Le lord impromtu”, — „Oeuvres morales et badines” enz.
Wegens zijne briefwisseling met Ponteau, een ambtenaar der civiele lijst, werd hij tegelijk met zijne dochter Elizabeth gevangen genomen. Toen men hem ter dood veroordeelde en naar het schavot bragt, beschermde laatstgenoemde op zoo hartstogtelijke wijze haren grijzen vader, dat men beide op vrije voeten stelde. Kort daarna echter werd hij nogmaals in den kerker geworpen en den 25sten September 1792 geguillotineerd. „Zijne Oeuvres complètes” zijn in 1816 door Bastien uitgegeven.
