Carmagnole, oorspronkelijk de naam van knapen uit Savoye, die met schoorsteenvegen enz. te Parijs eenig geld zochten te verdienen, werd later — in den tijd der groote Omwenteling — die van een republikeinsch lied, hetwelk begon „Madam’ Veto (de toenmalige Koningin, echtgenoote van Bodewijk XVI) avait promis, De faire égorger tont Paris” terwijl elk couplet eindigde met de woorden „Dansons la Carmagnole! Vive leson du canon!” Het lied is in 1792 uitgekomen en werd geruimen tijd met „Ça ira!” om strijd gezongen en door de militaire muziek als marsch gespeeld. Het bleef met de „Marseillaise" en den „Chant du depart” in den smaak tot aan den 18den Brumaire 1799, met uitzondering van een korten tijd (1794—1795), toen „Le reveil du peuple” gezongen werd. In 1799 werden door Napoleon de revolutionaire zangen, waarmede hij menige overwinning behaald had, ter zijde geschoven.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk