Onder deze naam vermelden wij:
Aeneas Sylvius, graaf van Caprara, een Keizerlijk generaal-veldmaarschalk. Hij werd geboren in 1631 en was een neef van den beroemden Piccolomini en een bloedverwant van Montecuculi, dien hij op zijne reize door Zweden, Duitschland en Italië en op zijne veldtogten vergezelde.
Hij bevond zich in 1674 aan het hoofd van het Keizerlijk leger. Van zijn voornemen, om in den Elzas te vallen, moest hij afzien, en hij werd den 16den Junij van dat jaar door Turenne bij Sinzheim geslagen, waarna hij zich met het hoofdleger vereenigde en bij Ensisheim als bevelhebber van den regtervleugel dapper streed. Men meent, dat hij bij Mühlhausen door de Franschen is gevangen genomen, doch wij vinden hem weder vermeld in 1675 in een gevecht bij Saszbach. In de hierop volgende ontmoetingen was hij aanvoerder der ruiterij. Hij bevond zich vervolgens voor Philipsburg, voorzag in 1676 Freiburg en Offenburg van munitie en nam in 1678 deel aan het ontzet van laatstgenoemde stad.
In 1683 diende hij als bevelhebber der cavalerie tegen de oproerige Hongaren en verjoeg bij het ontzet van Weenen den vijand uit het sterk verschanste Nuszdorf. Bij de belegering van Ofen (1684) verleende hij bijstand aan den Keurvorst van Beijeren; in het volgende jaar veroverde hij stormenderhand de vesting Neuhäusel en in 1686 drong hij voorwaarts tot aan de grenzen van Siebenbürgen. Gedurende den 3den veldtogt tegen Frankrijk (1691) voerde hij bevel aan de Rijn, en in 1692 deed hij met den Hertog van Savoye een inval in Dauphiné en vermeesterde er Gap en Embrun. In het rampspoedig gevecht bij Marsaglia (1693) was hij aanvoerder van den regtervleugel, en in 1694 stond hij weder aan het hoofd der troepen in Hongarije, waar hij de aanvallen der Turken afsloeg. Hij was er belast met het opperbevel tot aan de komst van den keurvorst Friedrich August, en na het vertrek van dezen zoolang, totdat prins Eugenius zich aan het hoofd der troepen stelde. Nadat hij 44 veldtogten had bijgewoond, werd hij „Hofkriegsrath” en overleed den 3den Februarij 1701.
Johan Baptist, graaf van Caprara, kardinaal, aartsbisschop van Milaan, graaf en Senator van het koningrijk Italië. Hij was een bloedverwant van den voorgaande en werd geboren te Bologna den 29sten Mei 1733. Op 25-jarigen ouderdom werd hij vice-legaat van Ravenna en zag zich vervolgens belast met gewigtige zendingen naar het buitenland. Pius VII benoemde hem tot bisschop van Sesi en in 1801 tot legaat a latere bij de Fransche Republiek. Op het Paaschfeest in 1802 bediende hij in de kerk van Nôtre Dame weder voor de eerste maal de mis, en als aartsbisschop van Milaan zalfde hij den 28sten Mei 1805 keizer Napoleon I tot koning van Italië. Daarna werd hij blind en overleed te Parijs den 21sten Junij 1810.
