Jean Baptiste Honoré Raymond Capefigue was een gevierd Fransch schrijver en werd geboren te Marseille in 1802, ontving zijne eerste opleiding in zijne geboortestad en begaf zich in 1820 naar Parijs, waar hij zijn heil zocht onder het schild der restauratie als medewerker aan de redactie der „Quotidienne”.
Hij verwierf de betrekking van chef de bureau bij het ministerie van Buitenlandsche Zaken en verloor die bij de Julij-revolutie, waarna hij zich onverdeeld aan de letterkunde wijdde. Hij beweegt zich op het gebied der geschied- oudheid- en staatkunde, maar is bovenal geschied-, en dagbladschrijver. Zijne historische werken zijn niet vrij te pleiten van gebrek aan degelijkheid, en men bemerkt er gedurig, dat de schrijver bij het zamenstellen daarvan bestuurd werd door een blind geloof aan het onbeperkt gezag van den Paus en van de Kroon.
Tot zijne belangrijkste werken behooren „Recueil des opérations de l’armée française en Espagne, sous les ordres du duc d’Angoulème (1823—1824)”, „Essai sur les invasions des Normands dans les Gaules (1827)”, „Histoire de Philippe Auguste (1827—1829, 4 dln)”, „Histoire constitutionele et administrative de la Franco depuis la mort de Philippe Auguste (1831, 4 dln)”, „Histoire de la réforme de la ligue et du règne de Henri IV (1834, 4 dln)”, „L’Europe depuis l’avénement de Louis Philippe (1849,10 dln)”, „Diplomates européens (1843— 1847, 4 dln)” enz., doch vooral zijne „Histoire de la Restauration (1831, 10 dln)” en zijn „L’Europe pendant le consulat et l’empire de Napoleen (1839—1841, 10 dln).
”Na dien tijd heeft hij vooral vrouwenkarakters geschetst, zooals „Les reines de la main gauche”, „Les Bacchantes et les jeunes patriciens de Rome sous les Césars”, „Les héroïnes de la ligue et les mignons de Henri III", „Mes demoiselles de Nesles”, „Les déesses de la liberté” en „Les reines de la main droite.” Voorts vermelden wij nog „Les cardinaux-ministres (1861 en 1865)”, „Les cours d’amours (1863)”, en „Le congrès de Vienne etc. (1863, 2 dln).”
