Deze is gesticht door den heiligen Romuald, een Benedictijn uit het geslacht der hertogen van Ravenna, in het dal Camaldoli bij Arezzo in de Apennijnen, omstreeks het jaar 1018. Zij werd in 1072 door paus Alexander II bevestigd en wijdde zich uitsluitend aan een bespiegelend leven. Zij verspreidde zich over Italië, Frankrijk, Duitschland en Polen en werd in 1086 ook eene orde van nonnen.
Aanvankelijk woonden de leden in afzonderlijke kluizen, doch later voegden zij zich in kloosters bijeen. Zij werden verdeeld in kluizenaars, observanten en conventualen, in 1513 tot één geheel vereenigd en onderworpen aan den major, te Camaldoli gezeteld. Zucht naar onafhankelijkheid bragt echter weldra weder scheiding te weeg, zoodat er in de 18de eeuw 5 zelfstandige orden van Camaldulensers gevonden werden, behalve 24 kloosters van geestelijke zusters van die orde. Alle leden der orde droegen een wit gewaad, en de kluizenaars namen eene groote gestrengheid in acht in vasten en boete. De orde verdween in Oostenrijk ten tijde van Jozef II, in Frankrijk gedurende de Revolutie, in Polen en zelfs in Italië onder de Fransche heerschappij, en alleen te Camaldoli bleef zij bestaan. Paus Gregorius XVI was een Camaldulenser.
