Brillat-Savarin (Anthelme) een geestig Fransch schrijver, werd geboren te Belley den 1sten April 1755. Bij het uitbarsten der Revolutie bekleedde hij eene geringe regterlijke betrekking, maar hij werd weldra tot lid der Nationale Vergadering gekozen en tot president der regtbank te Ain benoemd. Nadat hij dit ambt door de beweging van 10 Augustus 1792 verloren had, werd hij maire te Belley, en toen men hem als verdacht in hechtenis wilde nemen, ontvlugtte hij eerst naar Zwitserland en begaf zich vervolgens naar de Vereenigde Staten.
In 1796 keerde hij naar Frankrijk terug, werd er secretaris van den staf bij het leger in Duitschland, daarna commissaris van het Directoire, en in 1800 lid van het Hof van cassatie. Hij overleed den 2den Februarij 1826. Bijna al zijne geschriften waren zonder zijn naam in het licht verschenen, en eerst na zijn dood werd hij door zijn geestig boek “Physiologie du goût (1825 en later bij herhaling)” als schrijver bekend. Van zijne overige werken noemen wij “Vues et projets d’économie politique (1802)” en “Essai historique et critique sur le duel (1819)”.
