Brasidas. een Spartaansch veldheer, die zich vooral in den Peloponnésischen oorlog heeft beroemd gemaakt, was een zoon van Tellis en gesproten uit een aanzienlijk geslacht. Reeds bij het begin van genoemden oorlog (431 vóór Chr.) noodzaakte hij de Atheners, om hun aanslag op Menthone te laten varen, behield het veege Megara voor Sparta en bragt eene kleine bende van 1700 hopliten, waarbij zich 700 heloten bevonden, die na zijn dood in vrijheid werden gesteld, naar Macedonië en vervolgens naar Chalcidice, en behaalde er, vooral door zijne welsprekendheid zulke belangrijke overwinningen, dat Athene in 423 een wapenstilstand met Sparta sloot. Toen 2 dagen later, vóórdat de tijding daarvan Thracië bereikt had, ook Scione en andere steden zich aan Brasidas onderworpen hadden, eischte Athene, dat zij teruggegeven zouden worden en zonden, op raad van Cleon een talrijk leger onder Nicias en Nicostratus derwaarts.
Menthone bezweek nog vóór dat Brasidas van een gemeenschappelijken veldtogt met Perdiccas, maar door tweespalt van hem gescheiden, teruggekeerd was. Ook Scione werd ingesloten, en Brasidas trok terug in eene versterkte stelling, om aldaar hulptroepen uit Sparta af te wachten. Deze verschenen, maar tevens daagde Perdiccas op, om hunne vereeniging te beletten. Een aanval van Brasidas op Potidaea had geenszins het gewenschte gevolg, maar het belegerde Scione hield stand tegen de Atheners. Inmiddels had Cleon verlof ontvangen, om met een tweede leger op te rukken. Brasidus volbragt eene achterwaartsche beweging naar Amphipolis, tastte toen de Atheners onverhoeds aan en behaalde de overwinning. Cleon zelf sneuvelde, maar ook de overwinnaar werd zwaar gewond en bezweek na het ontvangen van de tijding der zegepraal te Amphépolis in het voorjaar van 422. De stad vereerde hem als een held en jaarlijks werden in Sparta de feesten van Brasidas (Brasideia) met wedstrijden, lofspraken en offeranden gevierd.
