Een uitstekend Fransch zee-officier, werd geboren op het voorvaderlijk kasteel, in de nabijheid van Toulon, op den 24sten April 1808. Hij wijdde zich aan de zeedienst en woonde in 1837 als luitenant het bombardement van Mogador bij.
In 1840 werd hij kapitein van een fregat, in 1844 kapitein van een linie-schip en tevens gouverneur der Fransche bezittingen aan de Sénégal. Zijn verblijf aldaar gaf aanleiding tot het opstellen van zijn boek “Description nautique des côtes, comprises entre le Sénégal et l’équateur (1849).” In 1849 werd hij belast met het overbrengen der Fransche expeditie naar Civita Vecchia, en in 1854 benoemd tot Schout bij nacht en tot chef van den generalen staf bij de vloot, die onder admiraal Hamélin naar het Oosten zou vertrekken. Door zijne schrandere maatregelen werden 80000 man Franschen binnen den tijd van 14 dagen van Toulon naar de oevers van den Bosporus overgebragt. Hij nam deel aan den slag aan de Alma en aan de belegering van Sebastopol, en was na het sluiten van den vrede belast met de betrekking van gezant te Athene en van chef van het Fransch eskader, dat in de Grieksche wateren vertoefde. Na zijn terugkeer werd hij geplaatst bij de technische afdeeling van het ministerie van Marine en bestuurde de zaken met zooveel beleid, dat in 1859 binnen 3 dagen 70000 man naar de de Italiaansche havens overgebragt konden worden.
Hij werd voorts bevelhebber der Fransche vloot, die den 12den Junij 1859 van Toulon naar de Adriatische zee stevende, om Venétië van de zeezijde aan te tasten. In dit voornemen zag hij zich intusschen verhinderd door den vrede van Villafranca. In 1860 werd hij bevorderd tot vice-admiraal, en hij overleed in September 1871. Van hem is ook het werk “Batailles de mer et de terre (1855).”
