Borghese (Camillo Filippo Ludovico), vorst van Sulmona en Rossano, werd geboren te Rome den 19den Julij 1775 uit een aanzienlijk geslacht, trad in 1796 in Fransche dienst en huwde in 1803 met Pauline, de tweede zuster van Napoleon I en de weduwe van den generaal Leclerc. Hierdoor verkreeg hij in 1804 de waardigheid van prins van den bloede, en werd bij het uitbarsten van den Oostenrijkschen oorlog escadrons-chef der Keizerlijke garde, daarna overste en toen divisie-generaal. In 1806 verkreeg hij het hertogdom Guastalla, maar moest het weldra weder afstaan aan Italië.
Hij werd voorts benoemd tot gouverneur-generaal der Trans-alpijnsche gewesten en in 1809 tot chef van 2 militaire divisiën. Na den val van Napoleon I scheidde hij van zijne gemalin, vertoefde bij afwisseling te Rome en te Florence, en overleed in laatstgenoemde stad den 10den April 1832.
