Boete-kanon is in de oude R. K. Kerk de verzameling van voorschriften over den
aard en den duur der Kerkelijke boete. Het oudste ontwerp van zulk eene regeling wordt toegeschreven aan bisschop Petrus van Alexandria, die in den aanvang der 4de eeuw leefde. De boete-kanon, die in de Kerk als wettig werd beschouwd, bevatte de regels, welke daaromtrent op de Synoden van Elvira (305), Ancyra (318), Nicaea (325) enz. waren vastgesteld.