Antonius-vuur is de naam eener ziekte, die in de elfde eeuw vooral in Frankrijk woedde. Ze schijnt van typheusen aard te zijn geweest en tastte afzonderlijke ligchaamsdeelen aan. Zij had dien naam ontvangen, omdat volgens het geloof dier dagen vele, die er mede besmet waren, door het aanroepen van den heiligen Antonius in de kerk St.
Didier-la-Mothe en door het gebeente van dien heilige genezing erlangden. Had de genezing niet met snelheid plaats, dan werden de aangetaste ledematen zwart en droog, zoodat zij als het ware verdorden en wegkwijnden, — ’t geen veelal het verlies des levens ten gevolge had. Sommigen houden die ziekte voor eene boosaardige ontsteking.
