is de naam van een oud Germaansch volk, dat aan de beide oevers van de Weser, vooral aan den regteroever, van den mond der Aller tot aan het Steinhuder meer, gevestigd was en ten noorden de Cauchen en ten zuiden de Cherusken tot vijandelijke naburen had. Toen Germanicus in het jaar 16 na Chr. tegen de Cherusken te velde trok, kwamen de reeds door hem onderworpen Angrivariërs achter hem in opstand, maar zij werden weldra door Stertinius genoodzaakt om vrede te vragen.
Toen het verbond der Cherusken vernietigd was, oorloogden zij — in den tijd van keizer Nerva — met de Chamaven tegen de Bructeren en ontnamen aan deze de landen, die ten noorden van de Lippe bij de bronnen van de Eems gelegen zijn. Later breidden zij zich nog verder uit naar het zuiden en naar het westen, vereenigden zich met de Saksen en zagen hunne vrijheid en zelfs hun naam verdwijnen bij den glans der wapenen van Karel de Groote.
