zonderling - Bijvoeglijk naamwoord
1. bij alle anderen bevreemding opwekkend
♢ Hij maakte een zonderlinge indruk.
zonderling - Zelfstandignaamwoord
1. iemand die los van de samenleving leeft en bevreemding opwekt
♢ Hij is altijd al een beetje een zonderling geweest, maar nu is het wel heel erg geworden.
Woordherkomst
Afgeleid van het verouderde zonder (ongewoon) met het achtervoegsel -ling
Synoniemen
excentriek
Gepubliceerd op 30-10-2017
zonderling
betekenis & definitie
