zelfvernietigend

betekenis & definitie

zelfvernietigend - Bijvoeglijk naamwoord
1. tot eigen ondergang leidend
♢ Een ander probleem is dat het zelfbeschikkingsrecht - dat zoveel moois belooft - in de praktijk zelfvernietigend blijkt te werken.
♢ Want het gehoorzamen aan 't gezag, ook dan als het in de persoonlijkheid zijner dragers zelfvernietigend optreedt, is het noodanker, waarmee de kranke maatschappij vlot moet worden gehouden.
2. zo ontworpen dat er na afloop praktisch niets van overblijft
♢ Een Zweedse brouwerij heeft een nieuwtje gepresenteerd: een zelfvernietigend weggooiflesje van plastic.
♢ Bij de mitrs. van ongev. 40 mm. kan het lichtspoor benut worden om na een brandtijd van een 10 a 15 sec. een ontstekingsinrichting in werking te brengen, waardoor de springgranaat springt en dus „zelfvernietigend" is. Het voordeel is, dat men nu over eigen schepen heen op luchtdoelen kan vuren.

Woordherkomst
samenstelling van zelf en vernietigend

Synoniemen
zelfdestructief