zelfbesturend - Bijvoeglijk naamwoord
1. (politiek) in hoge mate voor de eigen wetgeving verantwoordelijk
♢ Eind jaren dertig werd deels aan de wensen van de nationalisten voldaan en werd Birma/Myanmar een zelfbesturend protectoraat, onafhankelijk van India.
2. (techniek), (verkeer) automatisch zijn weg vindend in het verkeer
♢ Tesla gaat een zelfbesturende auto produceren.
Woordherkomst
samenstelling van zelf en besturend
Synoniemen
[1]: autonoom
Gepubliceerd op 30-10-2017
zelfbesturend
betekenis & definitie
