zeekunde - Zelfstandignaamwoord
1. (wetenschap) een aardkunde die gericht is op de bestudering de hydrosfeer zoals de meteorologie de atmosfeer. Hierbij wordt veel aandacht besteed aan zeestromen en de wisselwerking tussen de oceanen en het klimaat
♢ Hij studeert zeekunde in Groningen.
Woordherkomst
samenstelling van zee(zelfstandig naamwoord) en kunde(zelfstandig naamwoord)
Synoniemen
oceanografie, oceanologie
Gepubliceerd op 30-10-2017
zeekunde
betekenis & definitie
