wraakbaar

betekenis & definitie

wraakbaar - Bijvoeglijk naamwoord
1. (verouderd) niet aan bepaalde eisen voldoend
2. afkeurenswaard, verwerpelijk, laakbaar
♢ Zijn argumentatie is zachtzinniger, minder cynisch, maar niet minder wraakbaar dan die van mr. Van Houten.
3. (juridisch) niet voldoend aan een eis om zijn rol in een procedure te kunnen vervullen
♢ De wraakbare getuige mag ook zelf weigeren om een getuigenis af te leggen.
4. (juridisch) onderworpen aan regels om uit een rol gezet te worden als niet daarvoor geldende eisen is voldaan
♢ (…) een administratieve overheid die, enerzijds, niet de waarborg van onafhankelijkheid en onpartijdigheid zoals van een rechter biedt, en die, anderzijds, in tegenstelling tot een rechter niet wraakbaar is (…)

Woordherkomst
van het Middelnederlandse woord wraecbaer; op te vatten als afgeleid van wraken met het achtervoegsel -baar

Antoniemen
onwraakbaar