wijkt uit

betekenis & definitie

wijkt uit - Werkwoord
1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitwijken
♢ Jij wijkt uit
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitwijken
♢ Hij wijkt uit
3. verouderde gebiedende wijs meervoud van uitwijken
♢ wijkt uit!

Woordherkomst
uit wijkt (werkwoord) en uit(bijwoord), hiertussen kunnen nog andere woorden staan