wantrouwig - Bijvoeglijk naamwoord
1. niet alleen maar het gebrek aan vertrouwen maar juist ook het achterdochtig zijn
♢ Punk verwijst sinds het midden van de jaren 70 van de twintigste eeuw naar een stroming binnen de jongerencultuur die zeer wantrouwig tegen de grote ideologieën aankijkt.
Woordherkomst
afgeleid van trouw (van vertrouwen) met het voorvoegsel wan- en met het achtervoegsel -ig
Verwante begrippen
achterdochtig, argwanend, wantrouwend
Gepubliceerd op 31-10-2017
wantrouwig
betekenis & definitie
