wanklank

betekenis & definitie

wanklank - Zelfstandignaamwoord
1. (muziek) een geluid dat de muziek verstoort
♢ De voobijrazende brandweer veroorzaakte met zijn luide sirene een wanklank tijdens het concert.
2. overdrachtelijk een gebeurtenis of daad die de sfeer bederft
♢ De enige wanklank tijdens het geslaagde feest was de ruzie die uitbrak tussen de broer van de bruidegom en die van de bruid.

Woordherkomst
Afgeleid van klank met het voorvoegsel wan-.

Synoniemen
dissonant