waait uit

betekenis & definitie

waait uit - Werkwoord
1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitwaaien
♢ Jij waait uit
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitwaaien
♢ Hij waait uit
3. verouderde gebiedende wijs meervoud van uitwaaien
♢ waait uit!