vertoeven - Werkwoord
1. (inerg) zich ophouden, ergens verblijven
♢ Hij vertoefde bij zijn familie.
♢ - Als er al een arendsnest bestaat dat zo verlaten is, een eiland zo afgelegen dat men daar kan vertoeven zonder door een Engelsman te worden aangesproken, staat dat op geen enkele kaart die ik ooit onder ogen heb gekregen.
Woordherkomst
afgeleid van toeven met het voorvoegsel ver-
Gepubliceerd op 31-10-2017
vertoeven
betekenis & definitie