verstuiken - Werkwoord
1. (ov) gewrichtsletsel oplopen waarbij geen botbreuk optreedt en de gewrichtvlakken nog wel stabiel naast elkaar blijven
♢ Men verstuikt meestal een enkel.
Woordherkomst
afgeleid van stuiken met het voorvoegsel ver-
Gepubliceerd op 31-10-2017
verstuiken
betekenis & definitie
