verongelukken - Werkwoord
1. ergatief bij (tot personen) een ongeluk om het leven komen
♢ Hij is op weg in de Alpen verongelukt.
2. (figuurlijk) mislukken, niet goed terechtkomen
♢ Je kan wel zeggen dat hij verongelukt is.|Hij heeft niets bereikt van wat hij beoogde.
3. (tot vervoermiddelen) onbruikbaar worden door ongeluk
♢ Bij een kettingbotsing zijn gisteravond tien auto’s verongelukt.
Woordherkomst
Afgeleid van ongeluk met het voorvoegsel ver-.
Synoniemen
[1] omkomen
Gepubliceerd op 31-10-2017
verongelukken
betekenis & definitie