verkering

betekenis & definitie

verkering - Zelfstandignaamwoord
1. regelmatige omgang met iemand, gewoonlijk om amoureuse beweegredenen
♢ Zij verbrak na enige tijd de verkering.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van verkeren (in bet. "omgang hebben.") met het achtervoegsel -ing

Verwante begrippen
relatie