veen

betekenis & definitie

veen - Zelfstandignaamwoord
1. een terreintype, waarvan het karakter wordt bepaald door ophoping van plantenresten onder natte omstandigheden. venen kunnen zowel door grondwater (matige zuurgraad, laagveen) als regenwater (hoge zuurgraad, hoogveen) gevoed worden
2. een grondsoort, ontstaan uit dit soort terreinen