uitwijken

betekenis & definitie

uitwijken - Werkwoord
1. ergatief van richting veranderen om een obstakel te vermijden
♢ De automobilist was plotseling uitgeweken om een botsing met een overstekende ree te vermijden.
2. ergatief naar een ander land vluchten, veelal om politieke redenen
♢ Zij waren naar het buurland uitgeweken.
3. (in België) emigreren; ook verhuizen naar een ander landsgedeelte in België

Woordherkomst
samenstelling van uit(bijwoord) en wijken(werkwoord)

Synoniemen
[1] opzijgaan