uitsluiten/vervoeging

betekenis & definitie

uitsluiten/vervoeging - Bijvoeglijk naamwoord
1. geen ruimte voor andere mogelijkheden latend
♢ Hij heeft uitsluiten/vervoeginge bevoegdheid daartoe.

uitsluiten/vervoeging - Werkwoord
1. onvoltooid deelwoord vanuitsluiten