uitroeibaar - Bijvoeglijk naamwoord
1. dat het geheel vernietigd kan worden
♢ Dit misverstand zal altijd blijven bestaan, het lijkt onuitroeibaar te zijn.
2. dat alle leden van een groep vernietigd kunnen worden
♢ Helaas zijn malariamuggen niet uitroeibaar.
Woordherkomst
afleiding van Naamwoord van handeling uitroeien met het achtervoegsel -baar
Gepubliceerd op 31-10-2017
uitroeibaar
betekenis & definitie