uitmiddelpuntig

betekenis & definitie

uitmiddelpuntig - Bijvoeglijk naamwoord
1. niet op het gebruikelijke centrum gericht
♢ Hij kan de respons van de ander overdreven vinden, ingehouden, pathetisch, onrecht of anderszins uitmiddelpuntig - anders dan wat hij zelf verwacht.''

Woordherkomst
Samenstellende afleiding van uit en middelpunt met het achtervoegsel -ig

Synoniemen
excentrisch
excentriek