uithuwelijkt

betekenis & definitie

uithuwelijkt - Werkwoord
1. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uithuwelijken
♢... dat jij uithuwelijkt\n2. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uithuwelijken
♢... dat hij uithuwelijkt