uiteenrijt

betekenis & definitie

uiteenrijt - Werkwoord
1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uiteenrijten
♢... dat ik uiteenrijt
2. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uiteenrijten
♢... dat jij uiteenrijt
3. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uiteenrijten
♢... dat hij uiteenrijt