tussenkomen

betekenis & definitie

tussenkomen - Werkwoord
1. ergatief tussenbeide komen, interveniëren
2. ergatief (juridisch) mede deel gaan nemen in een verhandeling
♢ Een vonnis of een arrest bij verstek kan ook nadelig zijn voor de verzekeraar die voor het strafgerecht vrijwillig of gedwongen is tussengekomen,
3. ergatief een tegemoetkoming uitbetalen
♢ De verzekering is voor een deel tussengekomen.

Woordherkomst
samenstelling van tussen en komen