tuchtrecht

betekenis & definitie

tuchtrecht - Zelfstandignaamwoord
1. regels m.b.t. de tucht
2. (juridisch) dat deel van het publieke recht dat de overheid de bevoegdheid geeft personen, die tot een bepaalde beroepsgroep behoren (advocaten, notarissen, bankiers en medici) te kunnen straffen ter bevordering van een behoorlijke vervulling van hun taak
♢ Tuchtrecht bankensector nog in opstartfase

Woordherkomst
samenstelling van tucht en recht