transcendent

betekenis & definitie

transcendent - Bijvoeglijk naamwoord
1. buiten de ervaringswereld, niet met de zintuigen waarneembaar, bovenzinnelijk
2. ~ meditatie: meditatietechniek ontwikkelt door Maharishi Mahesh Yogi
♢ De stichting propageert de transcendente meditatie.
3. (wiskunde) van een getal, de eigenschap dat het niet te schrijven is als een polynoom met rationele coëfficiënten
♢ In 1882 bewees de Duitser Ferdinand von Lindemann dat π een transcendent getal is.

Antoniemen
[3] algebraïsch