theorema van Norton

betekenis & definitie

theorema van Norton - Zelfstandignaamwoord
1. (elektrotechniek) theorema dat stelt stelt dat in een lineair elektrisch netwerk een of meerdere spannings- en stroombronnen tezamen met een of meerdere weerstanden op twee aansluitpunten die de enige verbinding vormen met het overige netwerk, elektrisch equivalent is aan één (ideale) stroombron afgesloten met één parallele weerstand of één (ideale) spanningsbron met een serieweerstand

Synoniemen
stelling van Norton