tevreden

betekenis & definitie

tevreden - Bijvoeglijk naamwoord
1. geen behoefte voelend om aanmerkingen te maken
♢ Een tevreden lezer is ons veel waard.

tevreden - Bijwoord
1. geen behoefte voelend om aanmerkingen te maken
♢ Hij zat heel tevreden televisie te kijken.
2. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord: tevredenstellen
♢ Dat stelde hem geenszins tevreden.

Woordherkomst
Samenstelling van te en de datief van vrede.

Antoniemen
ontevreden