tandenfee

betekenis & definitie

tandenfee - Zelfstandignaamwoord
1. een figuur uit Europese en Amerikaanse folklore. Volgens de verhalen is ze een fee die wanneer kinderen een tand verliezen en deze onder hun kussen leggen, de tand ’s nachts omruilt voor een muntje. Het verhaal wordt vooral door ouders verteld aan kinderen die in de fase zijn dat hun melkgebit wisselt.
♢ De tandenfee heeft een twee-euromunt achtergelaten in ruil voor mijn tandje.

Woordherkomst
samenstelling van tand en fee met het invoegsel -en-