surplace

betekenis & definitie

surplace - Zelfstandignaamwoord
1. (wielrennen) op de fiets balancerend stilstaan (tactiek bij het baanwielrennen om niet voorop te hoeven rijden, waarna je een tegenstander eenvoudiger met een versnelling kan verrassen)
2. (figuurlijk) toestand waarin ontwikkelingen uitblijven doordat betrokkenen afwachten wat de ander gaat doen

surplace - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van surplacen
♢ Ik surplace
2. gebiedende wijs van surplacen
♢ surplace!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van surplacen
♢ surplace je
4. aanvoegende wijs van surplacen

Woordherkomst
van het Franse woord surplace