substantief - Zelfstandignaamwoord
1. zelfstandig naamwoord
♢ De Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS) verkiest de term substantief boven "zelfstandig naamwoord".
substantief - Bijvoeglijk naamwoord
1. zelfstandig, een substantie zijnde
2. (taalkunde) zelfstandig, als een substantief
Woordherkomst
afgeleid van substantie of het Latijnse stāre ‘staan’ met het voorvoegsel sub- met het achtervoegsel -ief
Gepubliceerd op 01-11-2017
substantief
betekenis & definitie