strijkt uit

betekenis & definitie

strijkt uit - Werkwoord
1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitstrijken
♢ Jij strijkt uit
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitstrijken
♢ Hij strijkt uit
3. verouderde gebiedende wijs meervoud van uitstrijken
♢ strijkt uit!