standrechtelijk

betekenis & definitie

standrechtelijk - Bijvoeglijk naamwoord
1. (juridisch) op basis van een summier proces ter plekke voltrokken
♢ De standrechtelijke executie van de dictator zorgde voor veel ophef.

standrechtelijk - Bijwoord
1. op #Bijvoeglijk naamwoord|standrechtelijke wijze
♢ Hij werd standrechtelijk geëxecuteerd.

Woordherkomst
Afgeleid van standrecht met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-