stamtoon

betekenis & definitie

stamtoon - Zelfstandignaamwoord
1. (muziek) toon, zonder verhoging of verlaging, van een diatonische toonladder met de aanduiding: c, d, e, f, g, a, of b. De namen van neventonen krijgen hierop een toevoeging: bij elke verlaging een "s" of "es" en bij elke verhoging een "is"
♢ Alle witte toetsen van een klavier zijn stamtonen, de zwarte zijn afgeleide tonen of neventonen.

Woordherkomst
samenstelling van stam en toon

Antoniemen
neventoon, verhoogde toon, verlaagde toon

Verwante begrippen
alteratie, diatonisch, enharmonie