stabiel

betekenis & definitie

stabiel - Bijvoeglijk naamwoord
1. niet of slechts licht aan verandering onderhevig, standvastig, duurzaam, stevig, permanent
♢ Grafiet is bij kamertemperatuur en -druk een stabielere vorm van koolstof dan diamant.
2. (van een dynamisch systeem) terugkerend naar de evenwichtstoestand
♢ een systeem is stabiel indien het na een verstoring weer terugkeert naar de evenwichtstoestand.<br>Hoe sneller dit terugkeren gebeurt hoe stabieler het systeem is wat vaak kan worden bereikt door een juiste demping

Woordherkomst
>Latijns

Antoniemen
labiel
instabiel, onstabiel