signaalsterkte - Zelfstandignaamwoord
1. (natuurkunde), (elektronica) de signaalspanning die in een ontvangantenne door het plaatselijke elektromagnetische veld wordt opgewekt. De signaalsterkte wordt uit gedrukt in volt
♢ Doordat wordt uitgezonden met een minder krachtige reservezender, is de signaalsterkte nu zo laag dat de ruis duidelijk waarneembaar is.
Woordherkomst
samenstelling van signaal en sterkte
Verwante begrippen
antennesignaal, antenneversterker, antennewinst, S-meter, veldsterkte
Gepubliceerd op 02-11-2017
signaalsterkte
betekenis & definitie
