ontwijken - Werkwoord
1. ergatief ontsnappen uit een insluiting
♢ Er is veel lucht uit de band ontweken.
2. (ov) trachten contact te vermijden
♢ Hij had hem enige tijd weten te ontwijken, maar liep nu tegen de lamp.
Woordherkomst
Afgeleid van wijken met het voorvoegsel ont-
Gepubliceerd op 04-12-2017
ontwijken
betekenis & definitie
