onttakelen

betekenis & definitie

onttakelen - Werkwoord
1. (ov) (scheepvaart) het van een (zeil-)schip verwijderen of verliezen van tuig en uitrusting: masten, laadbomen, staand en lopend want, verlichting enz.
♢ Na zo'n lange reis werd een schip geheel onttakeld en van nieuwe tuigage voorzien.
2. (ov) (techniek) het demonteren van een installatie
♢ De oude machinerie zal worden onttakeld.

Woordherkomst
Afgeleid van takel met het voorvoegsel ont- met het achtervoegsel -en

Synoniemen
[1] aftuigen, aftakelen,
[2] afbreken, amoveren, demonteren, ontmantelen, slopen

Antoniemen
[1] optuigen, takelen, toerusten, tuigen, uitrusten
[3] inrichten, installeren, oprichten

Verwante begrippen
[1] scheepsbouw, oorlogsbodem, vrachtschip, zeiljacht, zeilschip, [2] bedrijf, fabriek, industrie, installatie